- probierczy
- пробирный;
kamień \probierczy тех. перен. пробный камень; urząd \probierczy пробирная палата
* * *проби́рныйkamień probierczy — тех., перен. про́бный ка́мень
urząd probierczy — проби́рная пала́та
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
kamień \probierczy тех. перен. пробный камень; urząd \probierczy пробирная палата
kamień probierczy — тех., перен. про́бный ка́мень
urząd probierczy — проби́рная пала́та
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
probierczy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib {{/stl 8}}{{stl 7}} związany z pobieraniem prób czegoś (zwłaszcza stopu metali szlachetnych) w celu dokonania analizy tego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Urządzenie probiercze. Skala probiercza. Urząd probierczy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
probierczy — «odnoszący się do probierza; dotyczący wykonywania prób, służący do przeprowadzania prób, do sprawdzania, badania czegoś» Narzędzie, urządzenie probiercze. Przyrząd, aparat, roztwór probierczy. Skala probiercza. ∆ Prawo probiercze «zbiór… … Słownik języka polskiego
kamień — m I, D. kamieńenia; lm M. kamieńenie, D. kamieńeni 1. «bryła skalna, zwykle twarda, spoista i ciężka; niewielki odłamek takiej bryły; w górnictwie: urobek skały płonnej» Kamień polny, przydrożny, narzutowy. Kamienie nadbrzeżne. Posąg wykuty w… … Słownik języka polskiego
lidyt — m IV, D. u, Ms. lidytycie, blm miner. «osadowa skała krzemionkowa, składająca się głównie z chalcedonu i kwarcu, twarda i zbita, o barwie czarnej, używana jako kamień probierczy, do wyrobu osełek i na tłuczeń drogowy» ‹od nazwy starożytnej krainy … Słownik języka polskiego